Zaailingen

Ondanks de kou van de afgelopen dagen komen, naast de vaste planten, ook heel veel zaailingen nu boven de grond. Natuurlijk kun je als een echte controlefreak alles uit de grond trekken wat je niet direct herkent als ‘eigen’. Dit houdt de boel lekker overzichtelijk niet waar? Maar het kan ook best interessant zijn om even te wachten met uitrekken en te kijken of je de zaailing misschien herkent als een afstammeling van die gewenste vaste planten. Zo wemelt het bij mij in de tuin momenteel bijvoorbeeld van de zaailingen van de kerstroos, vrouwenmantel, lupine, vergeet-mij-nietje en het stinkend nieskruid. Ik kwam zelfs een zaailing tegen van de pioenboom! Maar ook de winterjasmijn, de acanthus en de tuincyclaam willen zich soms uitzaaien. Dit zijn allemaal planten waar ik er best nog een paar van wil hebben. Maar ja, hoe zie je t verschil?

Dit is in de praktijk meestal vrij eenvoudig. De eerste blaadjes van een kiemplantje zien er vaak allemaal redelijk hetzelfde uit, maar het eerste echte blad wat daarna gevormd wordt, laat meestal vrij goed zien wat het voor plant het gaat worden. En de plek waar het plantje opkomt verraadt vaak de rest. Zo staan zaailingen van kerstrozen in plukjes, in een kring, niet ver van de moederplant. En ook cyclamen blijven dicht bij de moederplant. Als deze jonge planten op een plek staan waar ze welkom zijn en voldoende ruimte hebben om volwassenen te worden hoef je er uiteraard niks aan te doen. Maar wil je zaailingen van kerstrozen goed houden, dan is het nu zaak om in te grijpen. Zonder hulp zullen deze plantjes verstikken onder de bladeren van de moederplant.

Blog 6

De oplossing is vrij simpel. Vul een potje met potgrond en zorg dat de grond waar de zaailingen in staan voldoende vochtig is. Steek dan een keukenvork op ongeveer drie centimeter van de zaailing in de grond tot de tanden onder de aarde zijn en wip daarna heel voorzichtig de grond met de zaailing omhoog. Laat zoveel mogelijk grond aan de worteltjes zitten en zet de plant in het potje. Breng wat extra aarde aan en druk de grond aan. Dit moet met beleid gebeuren. Te zacht drukken zorgt ervoor dat de contact maken met de nieuwe grond. Te hard aanduwen maakt dat de nieuwe wortels geen ruimte vinden in de nieuwe grond. Vul de potjes tot iets onder de rand, anders wordt water geven een kliederboel. Geef de zaailingen water en zet ze op een plek waar de slakken er niet bij kunnen (vooral lupine zaailingen zijn een traktatie voor slakken).

Over een paar maanden zijn de zaailingen voldoende gegroeid. Zoek een mooie plek voor je gratis tuinplant en voila, je tuin is weer mooier geworden. Gaat het bij mij wel eens mis? Ja hoor. Jaren geleden heb ik weken een plant laten groeien omdat ik dacht dat het een chrysant was. Pas toen het eindelijk begon te bloeien kwam ik erachter dat ik me had laten beetnemen door een melde … Ach ja, daar leer je van.